NACIONALNI PARK
Biogradska
gora
BILJNI SVIJET
Izgrađena pretežno od silikatnih stijena, Bjelasica se razlikuje od većine crnogorskih planina po raznovrsnoj geološkoj građi. Zahvaljujući silikatnoj, a ne krečnjačkoj-rastvoriljivoj podlozi, ova planina je bogata vodom i skoro sasvim pokrivena vegetacijoim.
Na području nacionalnog parka Biogradska gora živi oko 2000 biljnih vrsta i podvrsta, od kojih njih oko 400 pripadaju balkanskim endemima, što znači da se osim na Bjelasici mogu naći i na nekim drugim manjim ili većim prostorima na Balkanskom poluostrvu, ali ne i izvan njegovih granica.
Biogradska rijeka formira široku deltu sa veoma bujnom vegetacijom drvenastih i zeljastih biljaka. Obala Biogradskog jezera i kanjon Biogradske rijeke obrasli su prašumom (površine 1600 ha) u kojoj se nalazi drveće staro i po nekoliko stotina godina, a dostiže visinu preko 40 metara. Iznad šume nalaze se blago zaobljeni planinski vrhovi čije su padine tokom toplog perioda godine prekrivene livadama planinskog cvijeća.
Na području nacionalnog parka Biogradska gora živi oko 2000 biljnih vrsta i podvrsta, od kojih njih oko 400 pripadaju balkanskim endemima, što znači da se osim na Bjelasici mogu naći i na nekim drugim manjim ili većim prostorima na Balkanskom poluostrvu, ali ne i izvan njegovih granica.
Biogradska rijeka formira široku deltu sa veoma bujnom vegetacijom drvenastih i zeljastih biljaka. Obala Biogradskog jezera i kanjon Biogradske rijeke obrasli su prašumom (površine 1600 ha) u kojoj se nalazi drveće staro i po nekoliko stotina godina, a dostiže visinu preko 40 metara. Iznad šume nalaze se blago zaobljeni planinski vrhovi čije su padine tokom toplog perioda godine prekrivene livadama planinskog cvijeća.
U lišćarskoj šumi uz Biogradsko jezero se pojavljuju četinarske vrste što je klasičan primjer inverzije. Uzrok inverzije su tzv. mrazišta prouzrokovana spuštanjem hladnog vazduha na dno kotline, tako da okolni vrhovi imaju za nekoliko stepeni višu temperaturu.
U zaštićene biljne vrste - ugrožene, prorijeđene ili pripadaju određenim područjma prostiranja spadaju: vulfenija, bor krivulj, tisa, lincura pjegava, planinski javor, drvenasti žbunići brukentalije, likopodijuma i druge vrste. Posebnu pažnju privlači zajednica zvončica – devoternika.
Od livadskih vrsta možemo izdvojiti zajednicu žutog liljana i hajdučke trave, zajednicu livadskog Senterovog silena i Kohijevog encijana.
Među ljekovitim biljkama se ističu: vrijes, majčina dušica, hajdučka trava, trava iva, kantarion i dr.
Od drvenastih biljaka, na Biogradskoj gori su prisutne sledeće vrste: bukva, jela, smrča, javor, bijeli jasen, planinski javor, planinski brijest, siva jova.
U okruženju Biogradskog jezera se posebno izdvajaju dvije biljke, srijemuš (medvjeđi luk) po svom jakom mirisu i lopuh, po svojim ogromnim listovima.
Od livadskih vrsta možemo izdvojiti zajednicu žutog liljana i hajdučke trave, zajednicu livadskog Senterovog silena i Kohijevog encijana.
Među ljekovitim biljkama se ističu: vrijes, majčina dušica, hajdučka trava, trava iva, kantarion i dr.
Od drvenastih biljaka, na Biogradskoj gori su prisutne sledeće vrste: bukva, jela, smrča, javor, bijeli jasen, planinski javor, planinski brijest, siva jova.
U okruženju Biogradskog jezera se posebno izdvajaju dvije biljke, srijemuš (medvjeđi luk) po svom jakom mirisu i lopuh, po svojim ogromnim listovima.
Prašuma
U pradavno doba bujne šume su pokrivale velike djelove kopna. Vremenom, čovjek ih je krčio pa se danas samo u rijetkim djelovima Svijeta mogu naći sačuvane guste šume, sa velikim drvećem koje se ruši samo od starosti. One su dom za mnoge biljke i životinje. To su prašume. U Evropi ih je ostalo samo nekoliko, a jedna od značajnijih je Biogradska gora.
